snow glass apples

I am in a inbetween
I am in Paris and not actually in Paris
I love inbetweens
There is only yourself (to blame?)
And some other strange creatures
I think humans, probably, but I am not so sure...
You have only yourself to face, sometimes not even that
Great comforting welcomed fog over everything
Time seems to stand still
Glimpses of laughter, recognition, sparcles of worn-out feelings and images
Silence
Vast places
Αχαρτογράφητες περιοχές που αποκτούν ξαφνικά υπόσταση
Έκπληξη, μα μόνο για λίγο, σαν το χρυσόψαρο
Μια φουσκάλα σπάει και είναι σαν να μην υπήρξε
Αλλά ήσουν εκεί και μάλλον την είδες
Κάτι που περίμενες ΚΑΙΡΟ ΤΩΡΑ
Γίνεται μπροστά στα μάτια σου
Είσαι εκεί και τελειώνει πριν να το καταλάβεις
Απλώνεσαι
Σε όλα αυτά που πέρασαν και πια τα βλέπεις με άλλα μάτια
Και νομίζεις πως θα είναι για πάντα
Μέχρι την επόμενη φορά